Prawa e-konsumenta


Warto wiedzieć, iż jako e-konsumenci posiadamy znacznie większy wachlarz praw, niż klienci tradycyjnych form sprzedaży. Jednym z elementarnych i niezbywalnych praw obowiązujących w handlu elektronicznym jest prawo do odstąpienia od umowy w terminie 10 dni (Ustawa o Ochronie Niektórych Praw Konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny z dnia 2 marca 2000 r., Dz.U. Nr 2000.22.271).

Pamiętajmy, iż klient poinformowany, to klient świadomy!

Dlatego bardzo ważną kwestią jest, by przed złożeniem zamówienia czytać Regulamin obowiązujący w danym sklepie internetowym. Regulamin taki powinien zawierać warunki składania zamówień, czas ich realizacji, warunki dostawy oraz zasady reklamacji i zwrotów.

Prawa przysługujące e-klientom

Podstawowym prawem elektronicznych form zakupu jest termin 10 dni określający czas rezygnacji z dokonanego zakupu (odstąpienie od umowy) bez podania przyczyny. Jeżeli konsument nie został poinformowany na piśmie o prawie odstąpienia od umowy, może to uczynić w terminie 10 dni od uzyskania takiej informacji, jednak nie później niż po upływie trzech miesięcy od daty zawarcia umowy. Sprzedawca jest zobowiązany do zwrócenia pieniędzy, jednak koszty przesyłki ponosi kupujący. Należy pamiętać, że towar, z którego rezygnujemy, musi być kompletny, oryginalnie zapakowany i co najważniejsze, nie może nosić śladów użytkowania.


Niezgodność towaru z umową


Oznacza to rozszerzenie obszaru ochrony konsumenta również w przypadku niedokładnego lub niejednoznacznego opisu towaru, zamieszczonego w sklepie internetowym. Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową w drodze nieodpłatnej naprawy lub wymiany na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe albo wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia jego roszczeń.

Prawo do reklamacji.

W przypadku stwierdzenia niezgodności zakupionego towaru z umową mamy prawo wysłać pisemną reklamację na adres sklepu, a sklep ma obowiązek ustosunkować się do niej w przeciągu 14 dni. Nieudzielenie odpowiedzi w tym terminie jest równoznaczne z pełną akceptacją naszych roszczeń!

Od zasad odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady należy odróżnić zasady odpowiedzialności z tytułu gwarancji. Gwarancja jest zobowiązaniem sprzedawcy lub producenta do tego, że w określonym czasie kupiony przez nas towar będzie funkcjonował bez problemów. Udzielający gwarancji odpowiada za wszystkie usterki czy zakłócenia, które się w tym czasie pojawią. Do udzielenia gwarancji ani sprzedawca ani producent nie są prawnie zobowiązani - czynią to dobrowolnie i niejako dodatkowo, tak więc gwarancja nie zastępuje rękojmi istniejącej z mocy prawa. Dlatego udzielający gwarancji mogą ograniczyć ją do bezpłatnej naprawy, obciążając nas jednak kosztami materiału, części zastępczych lub transportu. Z reguły udzielona gwarancja jest dłuższa (np 2 lata), niż wynikająca z ustawy rękojmia, która ulega przedawnieniu po upływie 1 roku, chyba że w umowie termin ten przedłużono (termin ten nie może być jednak krótszy). Regułą jest, że z roszczeniami z tytułu rękojmi występujemy przeciwko sprzedawcy, natomiast z tytułu gwarancji przeciwko sprzedawcy lub producentowi, w zależności od tego, kto gwarancji udzielił. Dlatego celowe jest zwrócenie się z naszymi roszczeniami najpierw przeciwko sprzedawcy, gdyż on jest stroną umowy, którą zawarliśmy. Dopiero gdy sprzedawca np. ogłosił bankructwo czyli formalnie nie istnieje, możemy zwrócić się bezpośrednio do producenta, który odpowiada z tytułu udzielonej gwarancji. Musimy przy tym pamiętać, że nasze roszczenia z tytułu gwarancji musimy zgłosić w określonym terminie od zauważenia wady, który może minąć, mimo że termin gwarancji jeszcze trwa.

Jeśli nie do końca orientujemy się w obowiązujących przepisach prawnych możemy zwrócić się o bezpłatną pomoc prawną. Odpowiednim do tego miejscem jest Federacja Konsumentów, lub miejski czy też powiatowy rzecznik praw konsumentów. W przypadku zakupu w sklepie z siedzibą w innym kraju europejskim, należy zgłosić się do Europejskiego Centrum Konsumenckiego.

Kolejną instytucją, która może nam pomóc w rozstrzygnięciu sporu konsumenckiego jest Polubowny Sąd Konsumencki. Jest to najtańsza z form arbitrażu, jednak aby do niej doszło, obie strony sporu muszą wyrazić dobrowolną chęć uczestnictwa w jego rozstrzygnięciu. W przeciwnym wypadku pozostaje nam postępowanie z udziałem Sądu Powszechnego. Koszty obsługi prawnej takiego postępowania ponosi ostatecznie strona przegrana. Pamiętajmy jednak, że nic tak dobrze nie uchroni nas przed nieprzyjemnymi sytuacjami na linii klient – przedsiębiorca, jak nasz własny, wypróbowany zdrowy rozsądek.